Community Health Support Gambia
Community Health Support Gambia
Community Health Support Gambia
  • Home
  • wie zijn wij
    • introductie
    • bestuur
    • visie, missie en identiteit
    • financiën en beleid
  • projecten
    • gezondheidszorg Tanjeh health centre
    • klamboes voor Tanjeh
    • stromend water Tanjeh health centre
    • 24/7 elektriciteit in Tanjeh health centre
    • less privileged people fund
    • zonbescherming voor albino's
  • blogs
  • hoe kan ik meedoen?
  • contact
  • foto´s
  • nieuwsbrief
    • nieuwsbrief 24/02/2021

Terug in Nederland

1 jan. 2021 21:08

Met één been in Gambia en één been in Nederland. Dat maakt de overgang stiekem een beetje makkelijker.

Lees meer »

Tanjeh matters

17 dec. 2020 16:19

17 jaar en een dikke toeter van een buik, Awa had tot gisteren een prima zwangerschap. Maar toen begon de ellende: misselijk, buikpijn en hoofdpijn. Vanmorgen vond haar echtgenoot haar stuipend (epileptische aanval) op de grond. Een uur later heeft hij het voor elkaar gekregen om Awa op de ezelskar van de ene kant van het dorp naar de kliniek in Tanjeh te brengen, ze is ondertussen comatueus.

Lees meer »

Strijd tegen corruptie

14 dec. 2020 16:19

De afgelopen week ben ik in de weekenden op pad gegaan om de balans op te maken in enkele andere dorpsklinieken in de regio. De situatie van Tanjeh zal niet op zichzelf staan. Van de dorpelingen zelf hoor ik telkens hetzelfde geluid: er zijn onvoldoende medicijnen beschikbaar om relatief eenvoudig te behandelen ziekten te behandelen. Patiënten moeten worden vervoerd naar op afstand gelegen ziekenhuizen. Ze hebben óf geen geld voor een busje, het komt niet op tijd en een enkele keer gaat het gelukkig goed. Ik vraag mij af of we met het ingekomen geld ook nog enkele andere centra zouden kunnen verblijden.

Lees meer »

Work in progress

12 dec. 2020 23:06

Twee dagen na de uitgifte van de medicijnen moet ik helaas nog steeds met het openbaar vervoer naar het werk in Tanjeh. De auto waarmee ik pech had is nog niet gemaakt. Maar reizen in Gambia is geen straf, je kijkt je ogen uit.

Lees meer »

Kemoo is twee

11 dec. 2020 22:13

Om 10 uur ‘s morgens op zaterdagmiddag wordt kleine Kemo van twee binnengebracht met malaria. Hij is in coma. Seffiatou bevestigt de diagnose met een malariatest, geeft hem volgens protocol vocht via het infuus, zuurstof en start met artemether, malariamiddel per injectie en checkt zijn hemoglobinegehalte en suikergehalte. Acht uur later krijg ik de foto’s van Seffiatou binnen. Kemo reageert weer, heeft zelfs iets gedronken, hij is aan de beterende hand! Ik krijg een kopie van de toegediende medicatie , ze heeft het precies gedaan zoals we afgelopen week samen in het protocol hebben vastgelegd. Aan de telefoon geeft ze toe dat ze dacht dat Kemo het niet zou redden, ze is zo blij nu echt wat in handen te hebben. 

Lees meer »

Een week later

1 dec. 2020 22:10

Een week later

Lees meer »
  • (1 / 1)
  • 1

We treat God heals

Als ik de auto voor m´n huis heb geparkeerd, stap ik door de gate en was ik in de tuin nog gauw even mijn handen voordat Suse in de gaten krijgt dat ik thuis ben en bovenop me springt. Eenmaal gespot begint het vragenvuur van mijn 2-jarige dochter: “Wie was er ziek, waar had hij pijn, waar had hij nog meer pijn, wie heeft hem beter gemaakt, krijgt hij een prikje, moest hij huilen, is huilen meer iets voor baby’s”? Meestal kan ik haar vragen met wat algemeenheden en een happy end prima beantwoorden, maar vandaag leggen de ze vinger precies op de zere plek.


Diezelfde morgen stap ik binnen in Tanjeh community health center met slogan ‘we treat, God heals’. Het is een kleine gezondheidspost in Gambia, welke vissersdorp Tanjeh en de omliggende dorpen van gezondheidszorg voorziet. Het is een buitengewoon arme gemeenschap en toch probeert de community met elkaar, op dit moment zonder enige vorm van sponsering, hun mensen van basale gezondheidszorg te voorzien. Er is 1 verpleegkundige en wat assisterend personeel. Patiënten worden gratis beoordeeld door de verpleegkundige en worden vervolgens naar de apotheek of het lab gestuurd, waar ze voor een zeer zacht prijsje medicijnen kunnen kopen of een test kunnen doen. Van deze inkomsten worden nieuwe medicijnen en labmaterialen gekocht en wordt de staf betaald. De overheid zou moeten voorzien in de bestrijding van malaria zoals testen en medicatie, maar dat gebeurd soms wel en meestal niet. Dat het systeem niet piept en kraakt, maar dat het nu en dan is ingezakt blijkt die morgen.


Juist als ik een jochie van 4 jaar naar het lab heb gestuurd om een malariatest te doen, hoor ik: “emergency!!!!” Samen met assistente Amie loop ik naar de female ward en zien we een moeder
met een babytje op haar rug, een 9 jarig meisje binnendragen. Jainaba, zo blijkt ze te heten, kreunt van de pijn, haar ogen zien geel, ze ademt snel en gloeit van de koorts. De microscoop laat beter zien wat we al vermoedde: Malaria. Jainaba is niet de enige. Elke dag worden in deze tijd van het jaar 20 to 30 patiënten, met name kinderen, gezien met malaria. Gelukkig is het merendeel met tabletten te behandelen. Als het niet beschikbaar is in de apotheek bij het ziekenhuis, dan is er nog tijd om het elders te kopen. Maar voor Jainaba geldt dat niet. De malaria-parasieten hebben haar rode bloedcellen dusdanig aangevallen, dat ze anti-malariamiddelen nodig heeft via een infuus, mogelijk een bloedtransfusie en zuurstof. Helaas zijn er geen antimalaria-middelen via het infuus in de kleine apotheek van het ziekenhuis voorradig. We kunnen niks anders doen dan Jainaba doorsturen naar een groter ziekenhuis in de stad. Moeder, babytje en Jainaba, worden samen met nog een andere zieke patiënte in een busje op de grond gelegd met een verwijsbrief in de hand. Het is hopen dat het overheidsziekenhuis waar ze naartoe gaat, haar nog binnen een aantal uur kan zien, voordat het te laat is. Helaas is dat geen uitzondering, deze week hoor ik van mijn nieuwe collega’s, was het al 2 keer eerder te laat.

Na mijn handen te hebben gewassen met water uit mijn zelf meegenomen waterfles, bij gebrek aan stromend water, ga ik terug naar de spreekkamer. Daar zie op het bureau de testresultaten van het jongetje: 3 + positief. Gelukkig braakt hij niet en zullen de antimalariatabletten genoeg zijn.


Suse hoef ik nog niet uit te leggen dat het helaas niet altijd goed afloopt, dat haar moeder een waardeloze dokter is zonder spullen en medicijnen en dat patiënten best mogen huilen als het pijn of verdriet doet.Een pleister voor het bloeden? Misschien… maar met een kleine bijdrage kunnen we dit malariaseizoen in ieder geval een aantal kinderen redden van de gevolgen van malaria. Ik wil dit weekend in de stad malariamiddelen via het infuus gaan kopen. Kosten: 3-4 euro per gehele behandeling. Wie doet er mee?

© Community Health Support Gambia   kvk: 81878842      bankrekeningnummer:  NL92BUNQ2056279681 tnv CHSG Anbi 862254887
Powered by JouwWeb